ACHTERHOOKSE POT
Alles hef ’n ende
en ’n rookworst hef der twee.
Door begin ik efkes met,
anders verget ik ’t temee.
Zo’n wors heurt in de arftensoep,
pal naost de varkenspoot.
Dat pruttelt en dat kokt zo fijn;
De etlust word vergroot!
Bu’j soms neet zo van de soep,
dat zol toch makkelijk können,
kok dan ’n pötje boerenkool,
hoo’j ok neet zo te stönnen!
Boerenkool heit eigelijk ‘moes’.
Lao’w streektaal blieven praoten.
Door heurt wal weer zo’n wösken in,
dat mo’j ok echt neet laoten.
He’j liever ‘slinger um de snoet’?
Zoerkool deur mekare?
Dan mot ‘r ok weer rookwors in.
Pas dan is ’t je ware!
Nog efkes trugge naor de soep.
De soep van broene bonen.
Stevig, smakelijk, goed gekruud.
Rookworst wil daor in wonen…
An ’t ende van de maoltied
bu’j stieperdikke zat.
Maor ’n bordje hangop geet ‘r in,
dat is zo vaste as wat!
Dit vers kump uut het blad ‘’de Naober’’