Bie de bakker verhaal 3

Bie het gezin van bakker Kuiperij hadden ze al een tiedje een nest jonge katjes in de schure. Toen was ik d’r toch wel effen héél druk met, in de bakkerieje mocht ik mee helpen bakken en dan ok nog met de jonge katjes spöllen, ’t kon niet op. Tut op een keer zeg Ome Johan, Martha als ie een katje wilt dan mag ie van mien d’r wel ene hebben. Heurn ik dat wel goed? Ikke een katje, tuurlijk wol ik d’r wel éne hebben, dat zeiden ze nit tegen de verkeerden, ik worden al helemaole warm van binnen, veur mien een katje, maor met dat ik dat denke, zeg ik. Dat vind mien vader nooit goed en dat wet ik ok héél zeker dat hé dat niet goed vind, en ik zeg dat nog is een keer. Och oe vader, den vind dat wel goed.

Ze hebt mien kats ummepraot. Nou veuruut zeuk oe een mooi katje uut, daor heb ik best een tiedje aover edaone. De katjes waren allemaole mooi, dén wil ik wel zei ik, een gries gestreept katje oppakkend. Ze hebt de katte in een jute zak estopt, ik heb ze uutvoerig bedankt want wie krig noe zo maor een katje? Ikke dus. En toen bun ik met het katje in de zak naor mien huus egaon. Dat was maor een klein endje, ik was zo blie zo gelukkig!!!!!!! In huus ekommen zei ik kiek is wat ik bie de bakker ekregen heb. Mien vader was ok thuus, hé zag den zak bewegen. Wat zit daor in? Een katje zei ik. Jao zei vader ik zag al dat ’t gin koekjes waarn.

Toen begon mien vader te bulderen, zo as ik nog nooit van um eheurd hadde. En is den bakker noe helemaole gek ewodden schreeuwde hé, hier in huus kump gin katte, wie hebt opvretters zat. Weg d’r met, trugge dat ding. En wel onmiddellijk. Mien breurs en zusters hebt nog nit effen in de zak naor dat katjen ekekken. Ik heb al hulend het katje weer terugebrach, de weg was lang., héél lang. Bie de bakker heb ik allene maor ezeg, ondertussen de zak op de grond zettend, ’t Mog nit van vader, hé had opvretters zat. En bun weer naor huus elopen.

Martha.