’t KASBEUMPKEN,
’t Was biena kasfeest, ik had al herhaalde keren an mien moeder evraogd, meuge wiele een kasbeumke dit jaor?
Ze had er schienbaar dit jaor nit zo völle zinne in, nee zegt ze, ’t mag nit, gin beumke, en ik wol d’r toch zo graag éne hebben, een paar dikke traonen liepen vanzelf uut mien ogen aover mien wangen hen naor beneden. En bun toen maor is naor opoe an de oaverkante egaon en ik verteln heur wat ik graag wol en nit mochte. Opoe was een echte Opoe, ze kek mien is an en zei: Ie krigt d’r ene, gaot maor ’s met mien met. Opoe deed heur jas an, heufddoek knupte ze um heur heufd en ze liep naor de schure en pakte daor een klein schupke met een lange stelle d’r an. En zo gingen wiele samen op pad , ’t bos in, onderan de barg zei Opoe : Noe kiek ie maor is goed rond en zeg mien dan welk beumpke ie wilt hebben, wie bunt nog een endjen wieter het bos in egaon, ik héél goed um mien hen kieken, ’t mos wel een mooien wezen, daor zag ik een klein beumpken staon. Opoe dat is een mooien, ik wees d’r naor. Dat is goed zei ze, en noe mot ie eerst effen goed naor mien luusteren en doon wat ik oe noe zegge, ie gaot ginds op ’t pad stoan en kiek en luusterd goed of d’r ok iemand ankump en als d’r ene ankump moj mien onmiddellijk roepen. Zo gebeurn ’t ok. ’t Was akelig spannend ik was bange , stond te bibberen en te beven, want wat wiele deden dat mocht nit ,’t was stelen. Opoe hef um d’r uutegraven met ’t schupke, toen ’t karweitje klaor was zei Opoe, dezen is veur oe, draag ‘m zelf maor naor huus, daor angekommen heb ik Opoe een dikke smokse egeven, ’t was ‘t wel weerd. In huus heb ik ’t beumke an moeder laoten zeene, en ik mocht ’t hollen, thuus hebbe ik um mooi versierd met kleine gekleurde ballen en van die zilveren slingers en ok echte kaerskes d’r in. Ik was d’r toch zo blie met, kasfeest vieren met een beumpken, die spanning met Opoe, dat Opoe an ’t graven was en ik rond mos kieken, dat was groot, zo groot dat ik ’t noe nog wette.
Opoe nog bedankt!!!
Martha geschreven 29 december 2000
Ik kom uut Barchem en in het bos stonden dennekes genog. Wie woonden tegen het bos an! Ik denk dat ik daor een jaor of 10 was.