Martha’s gedachten in corona tijd, 19-01-2021
Vandaag maar eens wat vertellen over het winkelen, dat is ook nog wel een heel ding in coronatijd. Buiten trek ik eerst blauwe plastic handschoenen aan en zet een wit met blauw mondkapje op en zo mag ik naar binnen, ik pak een winkelwagentje en het feest gaat beginnen we moeten anderhalve meter afstand houden met andere personen in verband met het overbrengen van het coronavirus. Binnen in de warme winkel beslaat mijn bril, zie niks meer die doe ik af dat is wel vervelend maar het red zich wel later is dat over.
Op dit moment willen de winkeliers het liefst dat je een zelfscanner pakt en zelf de boodschappen scant en ook met het bankpasje betaald. Geen enkel contact met andere personen.
Zelf doe ik het niet de reden is dat ik dagelijks bijna niemand of helemaal niemand zie, En als ik naar mijn AH ga en ik aan de beurt ben dan, leg ik het beurtbalkje achter de boodschappen van de vorige klant en zet mijn boodschappen op de band achter de boodschappen van de vorige klant.
Begint de kassiére met mijn boodschappen te pakken en te scannen dan zegt ze vriendelijk goedemorgen of middag het is net wat voor tijdstip ik daar ben en ik zeg vriendelijk iets terug. In de hoop dat ze mij herkent met mijn mondkapje op. Dan scan ik mijn bonuskaart en de kassiére scant de boodschappen en schuift alles naar de andere kant op de loopband. Dan leg ik de boodschappen weer in mijn winkelwagentje.
Dan vraagt ze wilt U zwembadzegels of zegels voor de pannen. Zwembadzegels wil ik wel die zijn voor Natascha de hulp van de buurvrouw dus dat is JA graag en voor de pannen is het NEE. Ik heb pannen genoeg! Ze noemt het bedrag wat ik moet betalen. dat doe ik met mijn bankpas. En dan wilt U de kassabon ? Ja die wil ik wel waarom weet ik ook eigenlijk niet want ik kijk er bijna nooit meer op. Dan zegt ze U kunt de bon pakken. Alles contactloos. Maar wel met een praatje soms praten we nog even over het weer en over het coronavirus, en dan zegt ze vriendelijk. TOT ZIENS MEVROUW. En ik ook TOT ZIENS EN EEN FIJNE DAG. Winkelkar gaat mee naar buiten en daar pak ik de boodschappen in de fietstas. En de winkelkar gaat weer naar binnen. Dit is op véél dagen miin enigste menselijke contact. Dit wil ik niet missen. MIJN UITJE……!!!
Martha.
Nu is het 1 Oktober 2023 en we krijgen binnenkort weer een oproep voor een herhalingsprik voor het coronavirus wel een andere variant, maar toch. Nu ik met dit verhaal bezig ben merk ik dat het héél veel met me doet, verdriet, veel verdriet, wij waren erg eenzaam Evert en ik en vele andere mensen.
Martha.